ถาม : การร่วมเพศต้องอาศัยทั้งสองเพศมาประกอบกัน
แต่ทำไมเมื่อเกิดเรื่องฉาว ฝ่ายหญิงจะต้องเป็นฝ่ายเสียหายหรือถูกด่ามากกว่าฝ่ายชาย
ทั้งที่ขาดฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็ไม่มีทางเกิดเรื่อง?
>
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๗
ดังตฤณ:
โดยธรรมชาติ อวัยวะเพศหญิงเป็นของสงวน เป็นจุดสรุปที่สุดของความเป็นหญิง กล่าวถึงความสำคัญคือเป็นช่องทางออกมาสู่โลกของสัตว์มีบุญเช่นมนุษย์ กล่าวถึงการชดใช้กรรมคือเป็นช่องทางของความเจ็บปวดขณะคลอดหรือขณะมีเลือดประจำเดือน กล่าวโดยความรับผิดชอบคือเป็นอวัยวะที่ต้องดูแลรักษาความสะอาดและปกปิดให้มิดชิดเหนืออวัยวะอื่นใด กล่าวโดยความบันเทิงก็เป็นชิ้นเนื้อน่าติดใจซึ่งให้ความหฤหรรษ์ที่สุดทั้งสำหรับเจ้าตัวกับคู่หลับนอน และกล่าวโดยความเป็นโทษก็คือประตูสู่ความตกต่ำที่มีแรงดึงดูดเกินกว่าพลังจากอบายใดๆ
โดยสัญชาตญาณหรือสามัญสำนึกปกติแล้ว
ส่วนสงวนที่สุดจะเปิดเผยได้ก็เฉพาะสายตาของคู่ครองที่ร่วมเรียงเคียงหมอนกันอย่างถูกต้อง
ธรรมชาติจะให้ยางอายไว้ระดับหนึ่ง แต่ถ้าเปิดเผยมากๆ
กลายเป็นอะไรที่ถูกเผาด้วยสายตาหื่นกระหายจากชายมากหน้าหลายตา
ยางอายก็เหือดหายไปจนสิ้น อย่างที่เรียกกันว่ากลายเป็นคนกร้านโลกไป
สรุปคือชัดเจนว่าธรรมชาติยัดเยียดหน้าที่รับผิดชอบปกปิดและป้องกันการรุกล้ำให้ฝ่ายหญิง
ขณะเดียวกันก็เล่นตลก ให้ฝ่ายหญิงมีกำลังน้อยกว่าฝ่ายชาย
ผู้หญิงอาจไม่ต้องยินยอมก็เกิดเรื่องทางเพศได้ ผู้หญิงจึงได้ชื่อว่าเป็นฝ่ายเสียหาย
ส่วนที่เป็นเรื่องฉาว
เป็นคาวติดขี้ปากชาวบ้านมากกว่าผู้ชาย
ก็เพราะเพศหญิงเป็นเพศที่ดึงดูดความสนใจมากกว่า ถูกเพ่งโทษมากกว่า
ค่าที่ต้องรับผิดชอบแต่รับผิดชอบไม่ได้ และกิเลสจะบันดาลให้ชาวบ้านร้านตลาดเกิดความสะใจในส่วนลึก
เมื่อรู้ว่าลูกสาวใครตกเป็นของชายแปลกหน้าที่ยังไม่ทำพิธีแต่งงานกัน ยิ่งสวย
ยิ่งเก่ง หรือยิ่งมีเสน่ห์เท่าไหร่ ก็จะเป็นเครื่องเร่งความสะใจมากขึ้นเท่านั้น
สำหรับฝ่ายชายนั้น
ธรรมชาติจะเล่นตลกโดยใช้อีกวิธีหนึ่งครับ คือทำให้เห็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลั่งเสร็จก็จบ ไม่มีอะไรติดตัว ไม่มีมลทินตกค้าง
ไม่มีกระทั่งความเสี่ยงจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบเด็ก จึงเหมือนเครื่องยั่วยุให้ติดใจ
อยากทำอีกเรื่อยๆ
แต่ขอให้สังเกตเถิด
ฝ่ายชายถูกกำหนดให้ออกแรง ยิ่งคุณเหนื่อยเท่าไหร่
หมกมุ่นกับการตระเวนแสวงกามบ่อยเพียงไหน ทั้งร่างกายและจิตใจของคุณก็จะยิ่งอ่อนแอลงไปทุกที
แล้วความอ่อนแอทางเพศนั้น หมายถึงลักษณะเฉพาะของเพศหญิงหรือเพศชาย?
นี่คือความจริง
ชายที่หมกมุ่นทางเพศมากๆ เขาก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบตามธรรมชาติของเขา
เกิดใหม่เขาจะต้องเป็นฝ่ายรองรับอารมณ์ คือได้เป็นหญิงบ้าง ต้องรู้รสของการเสี่ยงตั้งท้องบ้าง
สลับกัน จากที่ไม่เคยรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบ
ก็ได้รู้ว่าภาวะจำต้องรับผิดชอบเป็นอย่างไร
ผู้ชายบางคนยังไม่ทันตาย
หมกมุ่นทางเพศมากๆเข้าก็ชักแอบๆได้นะครับ และเป็นชายที่มีความเบี่ยงเบนทางเพศ
ก็ย่อมก่อความรู้สึกแย่ให้ตนเองมากกว่าผู้หญิงที่ผิดปกติในเรื่องพรรค์นี้
เห็นหรือยังว่าต่างฝ่ายต่างก็มีเหตุผลที่จะเป็นทุกข์ไปคนละแบบ
อย่ามัวเกี่ยงอยู่เลยว่ายุติธรรมมากน้อยแค่ไหน
เอาเป็นร่วมมือร่วมใจทำเรื่องทางเพศให้ถูกต้องกันดีกว่า
โลกเราแย่เต็มทนก็เพราะปัญหาหลักคือความมั่วไม่รู้เรื่อง ความไม่เชื่อบาปอันแดงขึ้นมาจากเรื่องเพศนี่เองครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น