ด่าแม่เพื่อนเป็นบาปไหม (ดังตฤณ)

ถาม : การที่สนิทกับเพื่อนขนาดด่าแม่ยังหัวเราะเล่นกันได้นั้น เป็นบาปเหมือนอย่างศัตรูด่าแม่กันหรือเปล่าครับ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๗

ดังตฤณ: 
ผู้หญิงมียางอาย ฉะนั้นเมื่อนำคำด่าทางเพศมาใช้กับมารดาของฝ่ายที่อยากด่า จึงหมายถึงการปรักปรำว่าแม่ของฝ่ายนั้นหมดยางอาย หากคนถูกด่าเคารพเทิดทูนมารดาของตนอย่างสูงสุด พอได้ยินคำเผ็ดแสบนั้นทนได้ยากนั้นเข้า ก็ย่อมเป็นการโหมไฟโทสะให้ลุกโพลงขึ้นอย่างแรง ขนาดหน้ามืดชั่ววูบ ยิงแทงคนด่าแบบลืมอนาคตได้เดี๋ยวนั้น

ทีนี้ถ้ากลับกัน หากทนได้มาก หรือเห็นเป็นเรื่องล้อเล่นไม่ถือสา ก็แสดงถึงสัมพันธภาพที่สนิทสนมอย่างเหลือเกิน เหล่าชายหญิงจึงมักนิยมแสดงความสนิทเป็นที่สุดด้วยการด่าพ่อล่อแม่กันอย่างสนุก

คำด่านั้น ถ้าไม่เจืออยู่ด้วยความคิดประทุษร้าย ก็แปลว่าไม่ใช่กรรมที่ยืนอยู่บนโทสะเต็มเม็ดเต็มหน่วย ฉะนั้นเทียบน้ำหนักบาปแล้ว ระหว่างด่าเพื่อนเล่นๆกับด่าศัตรูจริงๆจึงต่างกันมาก เรียกว่าเป็นคนละเรื่องกันเลยทีเดียว

อย่างไรก็ตาม แม้คำด่าจะอาศัยสายสัมพันธ์ที่สนิทแน่นแฟ้นเป็นพาหะ อย่างไรจิตก็คิดถึงคำไม่ดี คำที่ปรุงแต่งให้จิตเป็นอกุศล ผลไม่ดีย่อมเกิดขึ้นในทางใดทางหนึ่ง และที่เห็นชัดเจนคือคุณแสดงให้ตัวเองและเพื่อนเห็น ว่าคุณให้ความสำคัญกับความสนิทเกินกว่าความเคารพแม่ตัวเอง

สรุปคือการด่าแม่เพื่อนก็ดี หรือการปล่อยให้เพื่อนซี้ด่าเลยเถิดโดยไม่ห้ามปรามก็ดี ถือว่าเป็นการแสดงความไม่เคารพแม่ตัวเองอย่างหนึ่ง ผู้ไม่เคารพย่อมไม่ได้รับการเคารพ โดยเฉพาะผู้ไม่เคารพบุคคลอันควรเคารพอย่างยิ่ง ย่อมรับผลถึงขนาดโดนดูถูกเหยียดหยาม หรือถึงขั้นประณามอย่างแรงโดยไม่ต้องมีความผิดที่สมน้ำสมเนื้อครับ