ถาม : ถวายดอกบัวแด่พระภิกษุสงฆ์จะช่วยเรื่องผิวพรรณจริงหรือไม่?
>
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๘
ดังตฤณ:
จริงครับ! แถมอาจเป็นความงามชวนตะลึงผิดธรรมดาเสียด้วย!
อย่างไรก็ตาม
บุญที่ตกแต่งผิวให้งามแลตะลึงได้การนี้
ต้องสร้างจากความปลื้มปีติโสมนัสเป็นตัวชูโรง คือขณะน้อมถวายดอกบัวนั้น
จิตต้องหน่วงบุญไว้หนักแน่น มีความตั้งมั่น มีความสุกสว่าง มีความเบากายสบายใจ
อิ่มเอมเปรมปรีดิ์กับการถวายโดยปราศจากมลทินทางใจใดๆ
ความเนียนงามของกลีบบัวที่ตาเห็น
รวมทั้งกลิ่นดอกบัวที่จมูกได้กลิ่น
มักเหนี่ยวนำให้จิตผู้หญิงนึกปรารถนาถึงการมีผิวพรรณงามละเอียด
พอไปบวกกับการมีใจยินดี
คิดว่าเราจะเอาของหอมของงามนี้ถวายเป็นบูชาแด่ภิกษุผู้สูงส่งที่วัด
หรือแด่พระปฏิมาที่ศักดิ์สิทธิ์ที่บ้าน นิมิตของกรรมที่เกิดขึ้นให้รับรู้ทางใจในขณะนั้นย่อมชัดเจน
เสมือนผิวกายโดยรอบกลายเป็นดอกบัวแสนหอมแสนงามขึ้นมาชั่วขณะ
นิมิตกรรมเกิดขึ้นก่อนในใจเรา
รูปจริงๆค่อยตามมาทีหลัง ซึ่งอาจหมายถึงความเปลี่ยนแปลงที่เห็นทันตาชาตินี้
ในกรณีที่ไม่มีกรรมเก่ามาต้านมากนัก แต่โดยมากบุญอันเกิดจากการอาศัยเครื่องเหนี่ยวนำจิตทำนองนี้
จะให้ผลชัดเจนก็ต่อเมื่อเกิดใหม่แล้ว
พูดให้ง่ายคือบุญที่ตกแต่งผิวให้งามนั้น
ทั้งจิตและเจตนาต้องสอดคล้องกัน กับทั้งทำบ่อยจนขึ้นใจไปทั้งชีวิต
กระทั่งนิมิตกรรมแข็งแรงตั้งมั่น เป็นส่วนประกอบตกแต่งอัตภาพใหม่อย่างชัดเจน
คุณหนูอารมณ์ร้ายหลายคนก็เข้าเกณฑ์นี้แหละครับ
ผู้หญิงที่อดีตชาติทำบุญอันเจืออยู่ด้วยความโลภในรูปงาม
ชาติถัดมาที่ความปรารถนาสัมฤทธิ์ผล บุญเผล็ดผลดังใจ
ก็จะมีความทะนงหลงรูปงามแห่งตนยิ่งยวด
กับทั้งยึดมั่นถือมั่นรุนแรงว่าโฉมแห่งตนเป็นเลิศกว่าใคร เพียงอวดรูปสมบัติก็เพียงพอจะชนะใจทุกคนได้แล้ว
ความเย่อหยิ่งจึงตามมา ความเอาแต่ใจจึงตามมา ความฉุนเฉียวง่ายจึงตามมา
และชวนให้คนมองไม่อยากนึกว่าผิวงามกับเมตตาจะเกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน
โดยมากถ้ามักโกรธฉุนเฉียวง่าย
เมื่อหมดบุญอันเกิดแต่การถวายดอกบัว หญิงเจ้าของผิวงามเหล่านี้มักเปลี่ยนแปลงอย่างสุดขั้ว
หากกรรมอันเจือด้วยความโกรธง่ายไม่เร่าร้อนขนาดส่งถึงนรก
ยังพอจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีกครั้ง ก็กลายเป็นหญิงผิวพรรณทราม กะดำกะด่าง
หยาบกร้านไม่ชวนทัศนา ไม่เหลือเค้า ไม่เหลือร่องรอยเดิมไปเลยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น