ถาม : หลังๆ รับข้อมูลเกี่ยวกับวิธีทำทานอย่างดีที่สุดจนสับสนไปหมด พอจะทำทานทีไร
ใจนึกทุกทีว่าควรตั้งจิตไว้อย่างไร อยากขอสักแค่สองสามคำที่ทำให้จำขึ้นใจและเอาไปใช้ได้จริงด้วยครับ
>
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๘
ดังตฤณ:
วิธีทำทานให้ได้ถึงอกถึงใจนะครับ เอาง่ายๆ เลย นึกให้ออกว่าคนรับเขาจะรู้สึกอย่างไร ตรงที่นึกออกนั่นแหละ คุณจะปลื้มปีติตื้นตันราวกับเป็นผู้รับเสียเอง ตรงที่ปลื้มปีติตื้นตันนั่นแหละ คือทานจิตอันเป็นมหากุศล ตรงที่เป็นทานจิตแท้ๆ นั่นแหละ แหล่งรวมองค์ประกอบในการทำทานที่ดีไว้ทั้งหมด นับตั้งแต่มีความเห็นอกเห็นใจ มีความคิดอนุเคราะห์ เป็นต้น
ทุกคนเคยเป็นผู้รับมาก่อน
และน่าจะต้องเคยผ่านประสบการณ์ยินดีปรีดาที่ได้รับของถูกใจ หรือของสำคัญซึ่งจำเป็นต้องใช้ด่วน
หากจำความรู้สึกขณะเป็นผู้รับได้ คุณก็น่าจะ‘รู้ใจ’ ผู้รับของของคุณ กล่าวคือเวลามองข้าวของที่คุณจะมอบให้แก่ผู้รับ
จะนึกออกทันทีว่าผู้รับเขารู้สึกอย่างไรในนาทีที่ได้มาเป็นกรรมสิทธิ์
หรือในขณะที่เขากำลังใช้ของอย่างเต็มประโยชน์
ยกตัวอย่างเช่น
คุณมีเสื้อผ้าเก่าๆ ไม่ค่อยใช้แล้วแต่ยังไม่ขาด ถ้าวางดองอยู่ในตู้เสื้อผ้าเฉยๆ
ก็ไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้ว ต่อเมื่อคุณคิดถึงเด็กต่างจังหวัดที่เสื้อกางเกงตัวเก่งขาดวิ่น
ผิวหนังเจอลมหนาวประจำ ถ้านึกออกว่าเขาได้เสื้อผ้าของคุณไปแล้วจะดีใจ
สวมแล้วจะหายหนาว นั่นแหละทานจิตบังเกิดเต็มดวงแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้ให้
แม้กรรมยังไม่สำเร็จเป็นทานเต็มขั้นเพราะยังไม่มีผู้รับทานจริง
อย่างน้อยคุณก็ชื่นบาน บังเกิดโสมนัสอย่างใหญ่ได้แล้ว
สรุปคือนึกถึงใจเขาใจเราให้ออก
ความสุขความพอใจของผู้รับจะเป็นรางวัลใหญ่ชิ้นแรกสำหรับคุณทันที และจะติดตรึงในความทรงจำไปอีกนานด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น