ผู้ถาม : ผมแนะนำเพื่อนว่า ถ้าคุณแค่เพียงดำรงสติเฉพาะหน้าแบบถูกต้อง แล้วสติ เมื่อมีกำลังมากพอ คุณจะรู้สึกถึงลมหายใจเอง โดยที่เราไม่ต้องแม้แต่เหลือบไปดูลมหายใจ ในตรงนั้น ตอนที่ลมหายใจออกก็คือจะไม่มีอะไร แต่พอหายใจเข้านี่ จะมีอะไรแวบๆ วิบๆ ขึ้นมาในตรงนั้น
ผมก็บอกเขาไปอย่างนี้
แต่ไม่มีใครเชื่อผม แล้วก็ไม่มีใครให้ค่าความสำคัญกับดำรงสติเฉพาะหน้าเลยครับ
ดังตฤณ:
บางทีเราต้องมีคำอธิบายที่ชัดเจนด้วยนะ
อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสนี่
ท่านจะตรัสแบบไม่อ้อมค้อม
จะตรัสแบบตรงตัว
เช่นเริ่มต้นขี้นมา มีสติหายใจเข้า มีสติหายใจออก
ตรงนี้ จะไปมีใครคัดค้านพระพุทธเจ้าไม่ได้
หรือว่าจะไปบอกว่าพระพุทธเจ้าพูดไม่รู้เรื่อง
ไม่ได้
เพราะว่า ลมหายใจ รับรู้กันได้ทั้้งโลกว่า
กำลังหายใจเข้าหรือหายใจออก
ทีนี้ ตรงที่เราไปบอกดำรงสติเฉพาะหน้านี่
รู้ได้เฉพาะตัวเรา
อย่างเช่น
คำว่าดำรงสติเฉพาะหน้า ดำรงอยู่ตรงไหน?
ถ้าเรามีการประกาศไปอย่างชัดเจนว่า
ให้กำลังรู้นะว่า
กำลังหลังตรง หรือหลังงอ
หรือว่าอยู่ในอิริยาบถ
ที่่เป็นท่าทางแบบไหนที่อธิบายได้
ตรงนี้
ความคลุมเครือจะหายไป
อย่างถ้าเราบอกว่า หากเรารู้ท่านั่งที่กำลังเป็นอยู่ได้อย่างชัดเจน
ในที่สุดจะเห็นว่า ท่านั่งนี้
ต้องหายใจเข้า ต้องหายใจออกไปเอง
อย่างนี้ชัดเจน
แต่ถ้าเราบอกว่า ดำรงสติเฉพาะหน้าเฉยๆ
บางทีคนฟัง เขาไม่ได้มาแชร์ประสบการณ์เดียวกับเรา
คำว่าดำรงสติเฉพาะหน้า จริงๆ
แล้ว คนที่เข้าใจ
ก็จะมองเห็นว่าเราพูดถึงอะไร
เราพูดถึงสิ่งที่เป็น ปัจจุบันขณะของสภาพทางกายอยู่
แล้วก็สภาพทางกายนี้ เมื่อปรากฏชัดต่อใจ
ในที่สุด ใจก็รู้ว่าต้องหายใจเข้า
ต้องหายใจออกเป็นธรรมดา
__________________
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน คลับเฮ้าส์
วันที่ ๒๗ มีนาคม ๒๕๖๔
ถอดคำ : เมี่ยง
ตรวจทาน : เอ้
รับชมคลิป: https://www.youtube.com/watch?v=apCpWonsT5s
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น