คำถาม: ควรกำหนดเวลา (ทำสมาธิ) บ้างหรือไม่คะ
ดังตฤณ: ช่วงแรกๆ
เอาตามความสบายก่อนก็แล้วกัน เอาความรู้สึกสบาย เอาความรู้สึกว่ามีกำลัง
เอาความรู้สึกว่าเราไม่ได้ฝืนใจ
คือถ้าตั้งต้นขึ้นมาไปบังคับเกี่ยวกับเรื่องเวลาเลย มันจะไม่รู้กำลังตัวเองว่าทำไปแค่ไหนถึงจะเรียกว่ามีความสุข
ทำไปแค่ไหนถึงจะเริ่มเป็นทุกข์ขึ้นมาแล้ว
แต่ถ้าหากว่าเราเริ่มต้นด้วยการสำรวจสังเกตตัวเองจากการทำจริงด้วยระยะเวลาประมาณนี้
เออมันยังสบายอยู่ มันยังไม่ได้ฝืน มันยังไม่ได้ทุกข์มาก เราก็จะได้ล็อกว่า โอเค
เราน่าจะทำประมาณนี้นะ สมมติว่าของเราเริ่มต้นขึ้นมาประมาณ ๒๐ นาที ยังสบายๆ
ไม่ได้อยากลุกไปไหนก็ทำ ๒๐ นาทีไป แล้วค่อยๆ เพิ่มเป็น ๒๕ นาที
เป็นครึ่งชั่วโมงในวันต่อๆ มา แต่ถ้าตั้งต้นขึ้นมาบอกว่าควรจะทำครึ่งชั่วโมงไหม
อันนี้มันไม่ใช่แล้ว มันไม่ใช่ตัวเราแล้ว มันเป็นตารางเวลาของคนอื่นแล้ว
ผู้ถาม:
บางวันก็จะขยันหน่อย บางวันก็จะความเพียรน้อยหน่อยค่ะ
วันที่ขยันพอถ้าได้เป็นชั่วโมงก็จะไปหยุดตัวเอง กังวลว่ามากเกินไปหรือเปล่า
แต่ถ้าหากว่าเราตั้งใจทำครึ่งชั่วโมง ถ้าไม่ได้ไม่ยอม แบบนี้บางทีแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน บางทีเราเหนื่อยจากทางโลกมา แล้วมาบังคับตัวเองอย่างนี้อีก ฝืนใจแบบนี้อีก มันกลายเป็นเหมือนกับไม่ได้อะไรเลยนอกจากความหนักอึ้งมากขึ้น แต่ถ้าจะเอาวินัยคือ เหมือนเราตกลงกับตัวเองว่าอย่างน้อยวันนึงต้องทำ คือต้องทำ นานเท่าไหร่ไม่ว่า แต่ต้องทำและทำด้วยใจจริงๆ ทำด้วยความหวังว่ามันจะมีคุณภาพจริงๆ อันนี้แหละที่เรียกว่าจะทำให้เราอยู่ในวินัย โดยปกติโดยธรรมชาติของคนที่มีวินัยเนี้ยนะ มันจะทำแล้วรู้สึกสบายขึ้นเรื่อยๆ มีความชำนาญ มีความเห็นที่มันง่ายขึ้นเรื่อยๆ ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ไปเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น