วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

ปัญญาเกิด เมื่อถอดภาพนักปฏิบัติออก

ถาม :  เป็นภาวะเหมือนเวลาเราตั้งใจดูอะไร จะรู้สึกแน่นแน่นๆอย่างนี้ค่ะ
รับฟังทางยูทูบ :  https://youtu.be/vTbd0ZpotVY  
ดังตฤณวิสัชนา ๒๕๕๖ ครั้งที่ ๑๐
การเจริญสติในชีวิตประจำวันแบบฆราวาส
๑๕ กันยายน ๒๕๕๖ ที่ณัฐชญาคลินิก
 

ดังตฤณ: 
นี่ ตัวนี้ ที่มันพยายามเก็บ

ผู้ถาม : ค่ะ บางทีเวลาที่รู้สึกเหมือนตกอยู่ในภาวะกดดันวุ่นวาย กลายเป็นว่า เราเห็นตัวเราชัด เห็นความคิดชัด เหมือนนิ่งสงบในภาวะวุ่นวาย แต่พอเป็นภาวะที่สงบ กลับกลายเป็นเราร้อนออกไปแทน เหมือนสวนทางกัน เลยไม่แน่ใจว่าตัวเองปฏิบัติถูก เพราะไม่คิดว่าตัวเองเป็นนักปฏิบัติ
เหมือนเราไร้รูปแบบ

ดังตฤณ: 
อืม เข้าใจ
แต่ตอนนี้คือมันไม่มีคำว่า ปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติ  วินาทีนี้นะ มันไม่มีคำว่า เป็นนักเจริญสติ เป็นนักภาวนา เป็นนักนั่นเป็นนักนี่ แต่เป็นคนธรรมดาๆคนนึง ที่มันเห็นอาการจริงๆของใจตัวเอง ว่ามันชอบวิ่งแซง แซงหน้าสิ่งที่กำลังอยู่ตรงหน้า เนี่ย ตอนนี้มันปั่นป่วนอยู่นิดนึง แค่ยอมรับตามจริงว่ามันปั่นป่วนอยู่นิดนึง

เนี่ย ตอนนี้มันไม่ได้สงบทันทีนะ มันไม่ได้สงบทีเดียว มันเบาลง มันแผ่วลง  ตอนนี้คือรู้สึกสบายขึ้น ตอนที่รู้สึกสบายขึ้นมันไม่มีนักปฏิบัตินะ มีแต่คนธรรมดาๆคนหนึ่ง เห็นว่าอาการทางใจของตัวเองเป็นแบบนี้อยู่ เห็นไหม มันไม่มีคะแนน ได้สิบ ได้เก้า ได้แปด มันมีแต่เราอยู่กับตรงปัจจุบันโดยไม่แซงออกไป มันไม่ได้ใจร้อนออกไปแล้ว อย่างตอนนี้อึดอัดขึ้นนิดนึง แต่ไม่ได้รังเกียจ คือมันไม่ได้สบายเหมือนเมื่อครู่ พี่ไม่ได้บอกว่าเราอึดอัดคัดแน่น แต่มันไม่เหมือนเดิม เนี่ย ตัวนี้ที่พอเราเห็น มันไม่ได้มีนักปฏิบัติ ไม่ได้มีภาพของคนที่กำลังเจริญวิปัสสนาอยู่หรือว่ากำลังพยายามทำอะไรอยู่ แต่เป็นคนธรรมดาที่เห็นว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมันกำลังปรากฏ สิ่งนั้นย่อมแสดงความไม่เที่ยงเช่นกัน


ตรงความเป็นคนธรรมดาเนี่ย ทำให้เราใจเย็น  มันไม่เหมือนการที่เราพยายามจะให้เกิดอะไรขึ้นเป็นพิเศษ เพื่อที่จะได้นั่นได้นี่ หรือว่าเข้าใจอันนั้นเข้าใจอันนี้ให้มันเต็มที่ เนี่ย ตอนนี้มันต่างไปเลยนะ รู้สึกไหม มันเหมือนกับเราเป็นอิสระ.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น