โกรธง่ายหายช้าจะแก้อย่างไรดี (ดังตฤณ)

ถาม : เป็นคนโกรธแรง และย้ำคิดได้เป็นวัน โดยเฉพาะตอนถูกเอาเปรียบ แม้กระทั่งโดนแย่งที่จอดรถก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงจะเอาเรื่องเอาราวกับเขา พอเสร็จแล้วค่อยคิดได้ว่าไม่น่าเปลืองแรงขนาดนั้น ถ้าหาที่ใหม่ก็ใช้กำลังน้อยกว่ามาก ผมเป็นคนคิดได้ แต่มักจะไม่ทันการณ์ คือคิดได้หลังจากผ่านไปแล้วเป็นวัน อย่างนี้จะแก้ไขอย่างไรดีครับ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๑๐

ดังตฤณ: 
ถ้าอย่างนั้นคงพึ่งความคิดไม่ได้ครับ คราวหน้าพอโกรธปุ๊บ ให้รีบหาใครสักคนที่ต้องการความช่วยเหลือ เช่นถ้าเห็นคนกำลังเข็นรถที่กำลังขวางทางออกของเขา ก็ปรี่เข้าใส่ทันที

เมื่อช่วยเขาเข็น เห็นเขายิ้มยินดีขอบคุณ สัมผัสรับรู้ความสุขความยินดีเล็กๆน้อยๆ โดยที่คุณไม่มีโอกาสได้รับผลตอบแทน คุณจะเกิดความสุขอย่างแท้จริงขึ้นมาขณะหนึ่ง ที่ตรงนั้นให้คิดว่านั่นเป็นการให้คนอื่นได้เปรียบคุณเหมือนกัน แต่คุณกลับเป็นสุขได้ นั่นก็เพราะความเต็มใจจะให้

ความแตกต่างอยู่ตรงนี้แหละครับ คนเราเคยชินที่จะเอา ไม่เคยชินที่จะให้ ไม่ชอบทำทาน หรือทำทานไม่ครบวงจร ถ้าใจเป็นทาน อย่างที่ท่านเรียกว่า ‘ทานจิต’ เกิดขึ้นเป็นปกติแล้วล่ะก็ จะพบว่าปัญหาทางใจหลายๆอย่างคลี่คลายไปในทันทีที่ ‘เกิดเรื่อง’ ขึ้นเลยทีเดียว

อีกประการหนึ่ง คุณจะพบด้วยความทึ่ง ว่ายิ่งคุณอภัยมากเท่าใด เส้นทางโคจรของคุณก็จะยิ่งออกห่างนักเอาเปรียบมากขึ้นเท่านั้นด้วยครับ

ให้นักเอาเปรียบเขาเจอกันเองบนเส้นทางแห่งการแย่งชิง กับการไม่ให้อภัยซึ่งกันและกันไปเถอะ คุณขอตัวแยกออกมาอยู่อีกโลก อีกเส้นทางโคจรก็แล้วกัน