ถาม : รับอุปการะคนไว้ ซึ่งทีแรกเข้าใจว่าเป็นบุญขั้นสูงมากๆ
ต้องเสียสละมาก ๆ ไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไร แต่การณ์กลับเป็นว่าโดนเด็กที่อุปการะไว้ทรยศต่างๆ
นานา เช่น ขโมยของ หรือทำให้ชื่อเสียงเราเสียหาย แถมไม่เคยคิดจะตอบแทนบุญคุณใดๆ
ทั้งสิ้น อย่างนี้ทำให้ท้อและไม่อยากเชื่อเลยว่าทำดีแล้วจะได้ดี
>
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๑๐
ดังตฤณ:
อันนี้อาจจะตรงไปตรงมา คือเคยมีคนอุปถัมภ์อุปการะเลี้ยงดูคุณ โดยเฉพาะพ่อแม่ แต่คุณไปอกตัญญู ทำร้ายจิตใจท่านหนัก ๆ ผลของกรรมที่แสดงตัวในปัจจุบัน อาจดลให้คุณนึกอยากอุปถัมภ์ใครขึ้นมา แล้วกรรมจัดสรรให้ไพล่ไปเลือกเอาคนอกตัญญูไม่รู้คุณคนมาชุบเลี้ยงก็ได้
ขอให้สังเกตว่าคนในโลกนี้น้อยเท่าน้อยที่รู้คุณคน
ความรู้คุณคนเป็นสิ่งที่บังคับกันไม่ได้ ขึ้นอยู่กับความสมัครใจโดยแท้
เท่าที่ผมสังเกตดู คนเราจะเริ่มกตัญญูรู้คุณคนก็ต่อเมื่อผ่านประสบการณ์ดีร้าย
ตลอดจนเข้าใจบุญ เข้าใจบาป ศรัทธาในผลของกรรมระดับหนึ่งแล้ว เช่น ผู้หญิงหลายคนสำนึกเลยว่าเคยแผลงฤทธิ์กับแม่ไว้อย่างไร
ก็ตอนคลอดลูกด้วยความทุกข์ทรมานปางตาย
แถมลูกโตขึ้นหน่อยก็อาละวาดฟาดงวงฟาดงาเอากับตน
นั่นแหละถึงอยากย้อนกลับไปทำดีกับแม่ได้
การท้อจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น แต่ถ้าทำบุญครบวงคร
คือ ทั้งมีน้ำใจช่วยคน ทั้งสำนึกผิดได้ ทั้งให้อภัย ทั้งตั้งใจกตัญญู
สู้ชะตาไปเรื่อย ย่อมให้ผลเป็นสุขทางใจในที่สุด ไม่น่ากังขาแม้แต่นิดเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น