การแสดงหนังโป๊ในสังคมที่ยอมรับเป็นบาปแค่ไหน (ดังตฤณ)

ถาม : ถ้าหากผู้หญิงเกิดมาในสังคมที่ยอมรับเรื่องทางเพศ เช่นถ่ายภาพโป๊กันทั้งประเทศโดยได้รับการยอมรับว่ามีหน้ามีตา ต่อมาสามารถเป็นดาราชื่อดังได้โดยไม่มีใครรังเกียจ อย่างนี้จะยังถือว่าผู้หญิงเหล่านั้นมีบาปหรือไม่ครับ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๘

ดังตฤณ: 

แล้วแต่ว่าจะมองกันโดยบรรทัดฐานของสังคม หรือตามบรรทัดฐานทางธรรมชาติครับ

เมื่อพูดถึง ‘ธรรมชาติ’ คุณต้องตัดคำว่า ‘ความเห็นของมนุษย์’ ทิ้ง เช่นถ้ามนุษย์ลงมติร่วมกันเป็นเอกฉันท์พร้อมกันทั่วโลกว่าชาติก่อนชาติหน้าไม่มี นรกสวรรค์ไม่มี บาปบุญไม่มี ทุกคนสรรเสริญเป็นกำลังใจให้กันและกันจนเกิดความอบอุ่น เห็นพ้องต้องกันว่ามตินี้มีผลบังคับใช้ได้จริง ตายแล้วไม่ต้องไปไหน ไม่ต้องเสวยวิบากกรรมที่ทำมา พลังชาวโลกทั้งมวลก็ไม่อาจเอาชนะธรรมชาติได้เลย ขอเพียงธรรมชาติบอกว่ามี อย่างไรก็ต้องมี

หากคนทั้งประเทศลงความเห็นว่าถ่ายภาพโป๊ได้ ไม่ผิด ไม่อนาจาร เป็นเรื่องน่ารัก เป็นความน่าชื่นชม ผลคือสวยแค่ไหนก็เปลือยร่างถ่ายนู้ดได้ ไม่ต้องรู้สึกผิด ไม่ต้องโดนสังคมด่าว่าทำบาป

แต่หากธรรมชาติเขาลงความเห็นว่าถ่ายภาพโป๊เป็นเรื่องผิดปกติ เป็นเรื่องลดยางอาย เป็นเรื่องบั่นทอนมโนธรรม เขาก็ต้องเตรียมผลลัพธ์บางอย่างไว้ให้ ซึ่งจะหนักหรือเบา ก็คงต้องดูชีวิตของผู้หญิงคนนั้นโดยรวมว่าสว่างหรือมืดมากกว่ากัน เหมือนข้อก่อนนั่นเองครับ

หลักธรรมชาติคือกรรมใดเจืออยู่ด้วยโลภะ ราคะ โทสะ โมหะ กรรมนั้นเป็นเป็นกรรมดำ หรือแม้ไม่ดำสนิท ก็ไม่ใกล้เคียงสีขาวสะอาดบริสุทธิ์อย่างแน่นอน

บุคคลหรือสังคมใดให้การยอมรับเรื่องทางเพศแบบเปิดเผยมากๆ ก็ย่อมมีแดนเกิด มีเผ่าพันธุ์เป็นสังคมที่ยอมรับเรื่องทางเพศแบบเปิดเผยอีก จุดสำคัญที่สุดคือสังคมชนิดนั้นย่อมเสี่ยงต่อการละเมิดศีลธรรมทางเพศได้ง่าย เพราะต่างก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดากัน

ไคลแมกซ์อยู่ตรงนี้แหละครับ หากละเมิดศีลธรรมกันดาษดื่น ชินตา และยอมรับกันทั่วไป ไม่สนว่าเป็นเมียใคร ผัวใคร ก็ย่อมไม่ไปเกิดในที่สูง ไม่ไปเกิดในที่เจริญ ไม่ไปเกิดในที่ที่เหมาะกับผู้มีมโนธรรมอันดี ถึงไม่ใช่นรกก็เฉียดล่ะครับ