ถาม : อยากทราบว่าผู้เผยแผ่ธรรมะที่ประสบความสำเร็จ
ได้รับคำแซ่ซ้องสรรเสริญมากๆ จะต้องทำใจอย่างไรไม่ให้หลงตัวเองว่าเป็นผู้วิเศษคะ?
>
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๗
ดังตฤณ:
ถ้าคุณเป็นของจริงทางธรรม คุณจะแม่นยำในข้อธรรมะสำคัญของพระพุทธเจ้า คือธรรมะของพระองค์นี้ เป็นไปเพื่อลดความโลภ ความโกรธ และความหลง ไม่ใช่เป็นไปเพื่อเพิ่มความโลภ ความโกรธ และความหลง
ความหลงตัวก็เป็นความหลงชนิดหนึ่ง หากคุณมีสติเตือนตัวเองได้เป็นขณะๆว่าตอนนี้คิดเหิมเกริมแล้วนะ ตอนนี้คิดว่าตัวเก่งแล้วนะ ตอนนี้คิดว่าตัวยิ่งใหญ่กว่าใครแล้วนะ สติที่เกิดขึ้นเท่าทันความหลงทุกครั้งนั่นเอง จะกดหัวความหลงให้หดตัวลงไปเรื่อยๆ ยิ่งมีชีวิตนานขึ้นเท่าไหร่ อัตตาของคุณก็จะยิ่งเล็กลงเท่านั้น ตลอดจนเห็นตนเองเสมอกับคนอื่น ในฐานที่เกิดมาด้วยความไม่รู้ ดีกว่าคนอื่นหน่อยเดียวคือมีสิทธิ์ตายไปอย่างรู้ รู้ว่าการตื่นจากความหลงเท่านั้น คือหนทางแห่งความพ้นทุกข์พ้นภยันตรายได้อย่างเด็ดขาด
สรุปคือจะเป็นคนธรรมดาหรือผู้เผยแผ่พระสัทธรรมก็เสมอกัน ตรงที่หากไม่แม่นในธรรม ไม่ใช่ของจริงทางธรรม ก็จะไม่มีแก่ใจเตือนสติตนเอง เมื่อไม่เตือนสติตนเองความหลงตัวก็ได้ช่องเกิดทีละนิดทีละหน่อย วันละเล็กวันละน้อย นานปีเข้าก็กลายเป็นคนธรรมดาที่หลงตัวเหมือนๆผู้อื่น และเมื่อหลงตัวเหมือนๆผู้อื่นก็ย่อมตกอยู่ในวังวนทุกข์ วังวนแห่งความไม่รู้เหมือนๆเคยนั่นเองครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น