ทำลายเด็กหลอดแก้วเป็นบาปหรือไม่ (ดังตฤณ)

ถาม : การทำเด็กหลอดแก้วมีโอกาสดูได้ง่ายว่าเด็กออกมาจะมีคุณสมบัติอย่างไร ถ้าไม่ชอบก็ทิ้งไป การเลือกว่าจะเอาหรือไม่เอาแบบนี้ถือว่าเป็นการฆ่ามนุษย์หรือยังคะ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๗

ดังตฤณ: 

ถือว่าเป็นการฆ่ามนุษย์ครับ ทางพุทธเราไม่ได้เริ่มนับความเป็นมนุษย์ตอนเด็กคลอดออกมาร้องไห้ให้ฟัง แต่นับความเป็นมนุษย์ตามภาวะความเป็นจริงทางธรรมชาติ นั่นคือนับแต่วินาทีแรกที่สามารถตั้งอยู่ในครรภ์มารดาได้

พระพุทธเจ้าตรัสว่าถ้าไม่มีวิญญาณหยั่งลงในครรภ์มารดา นามรูปก็ไม่อาจตั้งอยู่ได้ ซึ่งนามรูปในที่นี้ก็คือสิ่งที่เราเห็นว่าเจริญขึ้นเป็นตัวอ่อนนั่นแหละ นั่นแปลว่าทันทีที่เกิดการปฏิสนธิระหว่างอสุจิกับไข่สำเร็จ ตอนนั้นมีวิญญาณมาแล้ว

นี่เป็นความจริง หากใครสามารถย้อนระลึกกลับไปสู่ภาวะก่อนเกิด ก็จะทราบว่าความรู้สึกครึ่งภวังค์ครึ่งนึกคิดได้นั้น ปรากฏตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาแล้ว หาใช่เพิ่งมารู้สึกนึกคิดแบบแจ่มชัดและรู้ความหลังจากคลอดดังที่เข้าใจกันไม่

ขอให้คำนึงว่าเด็กหลอดแก้วมิใช่สิ่งที่พวกเรา 'สร้าง' ขึ้นเหมือนก่ออิฐถือปูนที่ปราศจากวิญญาณ เราแค่ 'เชิญใครคนหนึ่งมาเกิด' ในที่ที่ตระเตรียมไว้ เมื่อเขามาตามคำเชิญแล้ว เราก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำลายโอกาสเจริญขึ้นเป็นมนุษย์เต็มตัวแต่อย่างใด