ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงการมีอยู่ของวิมานจริงหรือไม่ (ดังตฤณ)

พระวังคีสเถระ เป็นพระผู้มีทั้งอภิญญาและความสามารถในเชิง วรรณศิลป์ ครั้งหนึ่ง ท่านอาศัยอภิญญาท่องสวรรค์ไปเห็นวิมานของ นางฟ้าที่น่าประทับใจเข้าองค์หนึ่ง จึงใช้วรรณศิลป์สรรเสริญต่อหน้า นาง เป็นใจความว่า “ดูกรแม่เทพธิดา อาตมาได้เห็นวิมานของท่านนี้ ที่มุงบังด้วย ข่ายแก้วผลึก ข่ายเงิน และข่ายทองคำ พื้นที่ขนัดแน่นด้วยต้นไม้ นานาพรรณ อันแข่งดอกออกใบวิจิตร เป็นระเบียบงามตาน่ารื่นรมย์ นัก นอกจากนั้น ยังมีซุ้มประตูอันประดับแล้วด้วยแก้ว ๗ ประการ ลานวิมานเรี่ยรายไปด้วยทรายทองละเอียดสวย ตัวเรือนวิมานสว่าง ด้วยรัศมีแพรวพิลาสเรืองรอง สาดส่องไปทั่วทุกทิศ ดุจดวงอาทิตย์ กำจัดความมืดมนอนธการ หรือปานแสงเปลวเพลิงอันลุกโชนชัชวาล อยู่บนยอดเขาราตรีกาล หรือคล้ายกับการลืมตาขึ้นปะทะแสงฟ้าแลบ ในทันทีทันใด ก็วิมานนี้ลอยอยู่ในอากาศ กังวานเสียงเครื่องดนตรี อันได้แก่ พิณใหญ่ กลอง และกังสดาล ประโคมอยู่มิได้ขาดระยะ เมืองพระอินทร์